MaestroX in Mac Arthurs Park

Maandag, 8 augustus
Eigenlijk is het een oude stacaravan, waar we in wakker worden. Klein, maar fijn en alles hebben we bij de hand. Hé, nee toch, het regent vanochtend.
Dat hebben we niet besteld. We hadden eigenlijk naar een waterval in het provincial park gewild, waar je achter de waterval langs kunt lopen. Maar nu zitten we onder de luifel van ons appartementje en het komt er met bakken uit. Eigenlijk zitten we nu ook achter de waterval en is ons plan toch uitgekomen.
Grijze slierten mist hangen boven het meer en de bergen. Nee, dat wordt hem niet vandaag. Een langzame start dan maar vandaag. Na het ontbijt rijden we richting 101 Mile House. We hadden in de planning de korte route hierheen te rijden, maar we besluiten een extra rondje erbij te doen, richting Kamloops. Bij Barriere stoppen we. Kan ook niet anders met zo’n naam.
Barriere is niet anders dan een straat met een benzinestation en een tweetal motels, een beetje vergane glorie. Maar het benzinestation is het helemaal! Je kan hier koffie drinken (doen we), maar is gelijk ook het supermarktje van dit oord, het postkantoor, de plaatselijke subway zit er in, truckersplaats, inname van lege flessen en nog veel meer. Het moeten wel 2 zusters zijn die deze tent runnen. Wel veel regeltjes (niet voor 9 uur alcoholverkoop, niet meer dan 6 flessen inleveren, dat soort werk), maar als je er je koffie drinkt, kijk je je ogen uit.
Wat wij onderweg wel zien gebeuren is dat het weer langzaam opklaart. Dat biedt perspectief. De lange broek wordt weer omgeruild voor een korte, de bergen laten hun mistslingers langzaam vieren en de hits op de i-pod tieren welig. Het is net niet dat de Deurzakkers mee zijn, maar het feest kan wel beginnen.
Dan Kamloops, een grote stad, die plots uit een vallei opdoemt. We hebben al tijden geen grote stad gezien en het is gewoon weer eens leuk om een wat grote plaats te zien. Dat wordt shoppen! Nou, en dat kan daar goed. Inmiddels kunnen we wel zeggen dat de dollarshop onze winkel is. Alles maximaal voor 1,25 CAD$. Zonnebrillen, pakken jus, kalenders en zelfs een handige schroevendraaier, het is dat ze geen winkelwagentje hebben, maar we hebben het al eerder gezegd: shoppen is een topsport. In een locale supermarkt kopen we nog wat voor de lunch en gaan dan naar Mac Arthurs Island Park. In de I-pod wordt nog even snel de mega hit van Donna Summer opgezocht en de nijlganzen dansen, die op het voetbalveldje even verder staan, met hartelust mee.
We verlaten Kamloops, we rijden verkeerd, maar eigenlijk is dat maar goed ook, want anders hadden we de bighorn sheeps gemist. Bighorn sheeps zien eruit als geiten met enorme geweien, die er als een haas vandoor gaan en de bergen opzoeken. De bergen zijn inmiddels anders qua landschap geworden hier. Niet meer de dennenbomen en mogelijk opduikende beren, nee, meer nu een soort maanlandschap met dus af en toe een wild schaap. Of desgewenst een geit.
Het landschap blijft nu hetzelfde, we komen zelfs nog een echte ghost town tegen, waar nagebouwde saloons en andere western achtige huisjes staan. Spooky allemaal.
We rijden verder naar Cache Creek, hier stoppen we dan ook. Bij appartement Bonaparte, ja niet van Napoleon, maar van de Bonaparte River, vinden we een riant motelletje met spa, pool en een kichenette. De Chinese dame achter de balie geeft direkt een korting, wat wij niet begrijpen, maar om nu nee te zeggen is nu ook weer zo iets. De dicht bijzijnde supermarkt ligt 6 kilometer verder (Ashcroft) wat een dorp is, met heel brede straten, en waar iedereen zijn boodschappen doet.
Als we terugkomen bij ons appartement duiken we eerst het zwembad in. Even een lekkere duik. En ja, de hot tub is weer erg hot. We komen bijna gaar eruit. Ondertussen knallen de kurken weer en de ossenhaas kan zo opgediend worden. Erg vervelend dus allemaal.