MaestroX fietst de Kettle Valley Railway

Zondag 31 juli
Vanuit ons motel zien we nu al 3 herten buiten lopen. Na het ontbijt checken we bij de gezellige receptioniste uit en besluiten naar Kelowna te gaan. Dit kan via een korte snelle weg of via een groene ANWB route. Nou, de keuze is dan ook snel gemaakt en wij nemen de wat langere route.
Het is net alsof we in het decor van Twin Peaks zijn gestapt, de natuur met de bergen op de achtergrond is gewoon schitterend. Halverwege de rit stoppen we nog in een leuk klein dorpje, waar een oude auto-show wordt gehouden. Allemaal oma Duck auto’s de 1 nog ouder dan de ander. Ook de auto’s van the Dukes of Hazard staan er geparkeerd. Op loeiharde muziek van Fats Domino scharrelen we tussen de klassieke auto’s.
In dit dorp zijn ook heel veel fruitkraampjes langs de kant van de weg. Dit dachten wij al, want de vele fruitbomen waren we al gepasseerd. Van druiven, appels tot aan peren toe. Wij kopen een bakje met van alles wat, want je moet toch wel aan je vitamines denken.
Bij Penticton stoppen we nog even, hier zou een oude radarstoomboot liggen, maar waarschijnlijk was deze net uitgevaren. Wij troffen hem in ieder geval niet aan.
We willen bij Kelowna, bij de Myra Canyon, een fiets huren. Hier kan je een 24 kilometer lang traject fietsen over een oude spoorwegroute. (de Kettle Valley Railway)
https://www.youtube.com/watch?v=8b5u9m7TgBw
De railsen zijn weggehaald, maar alle 18 op houten schragen gebouwde spoorbruggen liggen er nog. En je kan op gelijke hoogte fietsen en je pakt ook nog wat oude spoorwegtunnels mee.
De weg naar de Myra Canyon is moeilijk vindbaar (en je moet ook nog eens over een 8 kilometer lange gravelweg) maar is absoluut de moeite waard.
Jammer is enkel dat we na een kilometer fietsen een hollands buitje komt opzetten. Het is de eerste regen tijdens onze vakantie, maar het plenst dan ook behoorlijk goed door.
We schuilen halverwege, de route en de uitzichten zijn gewoon top, maar we komen wel verzopen terug bij onze auto, waarna, zoals het een goed gebruik is, direct de zon weer gaat schijnen.
Een kamer zoeken in Kelowna is nog een aardige opgave, zeg maar een topsport. Overal zijn de kamers uitverkocht, bij een stuk op 10 motels hangen briefjes op de deur met ‘no- vacancy’, dus we besluiten dan maar om door te rijden, naar een andere plaats.
In Vernon, 30 kilometer verder dan Kelowna, vinden we uiteindelijk een kamer, waar we 10 dollar korting krijgen, omdat er een snoer los ligt. Kijk, van zo’n soort aanbieding, daar worden we blij van. Het is inmiddels al laat geworden en besluiten ‘s avonds nog wat bij Tim Hortons te gaan eten.